Caribisch Gebied moet mensenhandel in kaart brengen.

Er bestaat een noodzaak in het Caribisch gebied om mensenhandel in kaart te brengen. Voor wat handel in vrouwen betreft is er een grote terughoudendheid vanuit de overheid in de Caribische landen om informatie te verschaffen, inclusief die van Suriname. Dit heeft invloed uitgeoefend op het werk van de Inter-Amerikaanse Commissie van Vrouwen (CIM), waardoor er nu een holistische benadering wordt gehanteerd voor de aanpak van het probleem.


Volgens Yasmin Solitahe Odlum, gender specialist bij de CIM, een agentschap van de Organisatie van Amerikaanse Staten (OAS) is er een soort verwarring in de regio over de inhoud van mensenhandel . Dergelijke handel is grensoverschrijdend en internationaal. De landen zijn zo toerisme gericht, dat ze verbergen wat er zich afspeelt op dit gebied. Het bestaan van vrouwen als exotische dansers, werkers in massage salons en sexwerkers wordt bedekt, zegt Solitahe Odlum. Samen met Hillary Andersen, ook gender specialist heeft ze een briefing gehouden voor de elf journalisten van het Caribisch gebied die hebben geparticipeerd in de ‘Women’s Empowerment Reporting Tour’ naar Washington D.C. en Atlanta, Georgia. De briefing gaat over vrouwenrechten en gender gebaseerd geweld in het Caribisch gebied.



Yasmin Solotahe Odlum (links) en Hillary Andersen (rechts) spreken de Caribische  journalisten toe

 Solitahe Odlum heeft een master studie in de Engelse literatuur gedaan aan de Universiteit van de West Indies en een gender studie voltooid aan de Warwick Universiteit in Engeland. Ze is een gewezen diplomaat van St. Lucia en heeft daar een nationale award ontvangen voor prosa, poëzie en journalistiek. Andersen heeft een studie in gender en ontwikkeling afgerond aan de MCGill Universiteit in Montreal en werkt sinds 1990 als specialist in vrouwenzaken in de regio, inclusief politieke vertegenwoordiging van vrouwen, geweld tegen vrouwen en veiligheid van burgers.

Benadrukking van verdrag

Zowel Solitahe Odlum en Andersen benadrukken het Inter-Amerikaans verdrag over het voorkomen, straffen en uitroeien van geweld tegen vrouwen. Dit verdrag richt zich op geweld tegen vrouwen in al zijn manifestaties: sexueel geweld, incest, lichamelijk geweld, mensenhandel, verkrachting, marteling, geweldpleging, gedwongen prostitutie, ontvoering en sexuele intimidatie op de werkvloer evenals in onderwijs instituten, gezondheidsfaciliteiten of op elke andere plaats

Het verdrag definieert geweld tegen vrouwen als elke gender gebaseerde handeling of gedrag, wat de dood of lichamelijke, sexuele of psychologische schade en lijden veroorzaakt bij vrouwen, ongeacht als dat nou voorkomt in publieke of privé sfeer. Het erkent, dat het elimineren van geweld tegen vrouwen essentieel is voor hun individuele en sociale ontwikkeling en hun volle en gelijke participatie in alle rangen en standen. Dit is de enige regionale overeenkomst die zich specifiek richt op de kwestie van geweld tegen vrouwen. Het is aangenomen in 1994 en is volledig onderschreven door 14 Caricom lidstaten van de OAS. In december 2006 werd het verdrag geratificeerd.

Gebrek aan data en wetgeving

Op de gebieden van handel in vrouwen en meisjes, gedwongen prostitutie en sexuele intimidatie is er volgens Solitahe Odlum gebrek aan data en wetgeving om deze misdrijven aan te pakken. Geen van de Organization of Eastern Caribbean States (OECS) landen, de kleinste in het Caribisch gebied hebben speciale wetgeving. De grootste meer ontwikkelde Caricom Staten zoals Suriname, Guyana, Haiti en Belize hebben dergelijke wetgeving wel. Op het gebied van sexueel geweld heeft slechts een OECS land - St. Lucia - desbetreffende wetgeving ontwikkeld. Van de Caricom Staten is Belize de enige met dergelijke wetgeving, zes andere Staten praten niet over deze kwestie, terwijl twee andere - Jamaica en Suriname - hebben gerapporteerd geen wetgeving over sexueel geweld te hebben.

De zienswijze van een vrouwelijke directeur

In een technische notitie van de OAS over de hoge mate van gender gebaseerd geweld in de OECS is de zienswijze opgenomen van Roberta Clarke, directeur van het regionaal programma van de UN Women’s Caribbean Office: ＂Several Caribbean countries have amongst the highest homicide rates and all have higher than global averages of sexual violence, with three countries amongst the top ten highest rates. We know that the Caribbean is an unsafe space for women. That idea is deeply rooted in our psyches and determines where we go, when we go, what we wear, for whom we speak. That ever-present threat of physical harm restricts our choices and terrorizes our minds.＂