Bij aankomst van de minister van Ruimtelijke Ordening en Grondbeheer (ROGB) op COP14 hadden wij een leuke avond. Hij was er maar voor drie dagen om te lobbyen en om de forest day, een side event, te bezoeken. Hij had alle Surinamers die op COP14 aanwezig waren uitgenodigd voor een ‘get together’.
Ik was blij met die uitnodiging, want dan had ik een free meal.’ Wij ontmoetten elkaar in één van de vele restaurants van de conferentie voor een etentje, maar die waren al gesloten, dus pakten wij met zijn allen de tram en vertrokken naar een oud gedeelte van Poznan om traditoneel te eten.
De Surinaamse COP14 delegatie (vlnr: Cedric Nelom (NIMOS), Theresa Elder (ATM), Silvia Ang (ROGB), Marie Josee Artist (NGO), Monique Essed-Fernandes (WEMO), Maickel Jong Tjien Fa(Minister ROGB), Rachael van der Kooye (STVS), Marlon Hoesein (ROGB).
Ik had rollade besteld, die zwart bleek te zijn en naar niets smaakte. Daarom waren mijn blikken gekluisterd op het bord van Cedric Nelom (NIMOS) en Marlon Hoessein (ROGB), die smulden van hun dood normale vis filet. Monique Essed-Fernandes, Silvia Ang. Theresa Elder en Marie-Josee Artist waren er ook bij. Marie-Josee had zoveel gegeten dat ze moest braken. Gelukkig had de minister dat snel door en gaf haar vlug een glas, waarin ze haar braaksel kwijt kon. Bij vertrek verontschuldigde ze zich met een schuldig gezicht bij de obers, die haar afkeurend aankeken, want ze had hen meer werk bezorgd..
De minsiter die een zeer geestige en onderhoudende gastheer bleek te zijn, had eigenlijk nog geen zin om naar huis te gaan. Hij wilde gaan partyen bij een NGO die een feest voor alle delegatieleden gaf. Maar er was een lange rij om binnen in het feestgewoel terecht te komen Je kan je voorstellen hoe druk het was met 11.000 COP14 particpanten. De lange rij kiekte ons af, dus gingen wij maar naar huis met een taxi. De minister had zo een pech een taxi te pakken die hem te veel geld vroeg. Alle prijzen werden te Poznan opgeschroefd, vanwege de conferentie. Ook de taxiprijzen
Ik was blij met die uitnodiging, want dan had ik een free meal.’ Wij ontmoetten elkaar in één van de vele restaurants van de conferentie voor een etentje, maar die waren al gesloten, dus pakten wij met zijn allen de tram en vertrokken naar een oud gedeelte van Poznan om traditoneel te eten.
De Surinaamse COP14 delegatie (vlnr: Cedric Nelom (NIMOS), Theresa Elder (ATM), Silvia Ang (ROGB), Marie Josee Artist (NGO), Monique Essed-Fernandes (WEMO), Maickel Jong Tjien Fa(Minister ROGB), Rachael van der Kooye (STVS), Marlon Hoesein (ROGB).Ik had rollade besteld, die zwart bleek te zijn en naar niets smaakte. Daarom waren mijn blikken gekluisterd op het bord van Cedric Nelom (NIMOS) en Marlon Hoessein (ROGB), die smulden van hun dood normale vis filet. Monique Essed-Fernandes, Silvia Ang. Theresa Elder en Marie-Josee Artist waren er ook bij. Marie-Josee had zoveel gegeten dat ze moest braken. Gelukkig had de minister dat snel door en gaf haar vlug een glas, waarin ze haar braaksel kwijt kon. Bij vertrek verontschuldigde ze zich met een schuldig gezicht bij de obers, die haar afkeurend aankeken, want ze had hen meer werk bezorgd..
De minsiter die een zeer geestige en onderhoudende gastheer bleek te zijn, had eigenlijk nog geen zin om naar huis te gaan. Hij wilde gaan partyen bij een NGO die een feest voor alle delegatieleden gaf. Maar er was een lange rij om binnen in het feestgewoel terecht te komen Je kan je voorstellen hoe druk het was met 11.000 COP14 particpanten. De lange rij kiekte ons af, dus gingen wij maar naar huis met een taxi. De minister had zo een pech een taxi te pakken die hem te veel geld vroeg. Alle prijzen werden te Poznan opgeschroefd, vanwege de conferentie. Ook de taxiprijzen
Geen opmerkingen:
Een reactie posten