donderdag 4 december 2008

Wel en wee zover

Ik kan mij soms zo ergeren aan officiĆ«le Surinaamse delegatieleden.Altijd houden ze hun informatie zo angstvallig vast, terwijl die al de wereldkundig is gemaakt. De Surinaamse delegatie heeft een verklaring uitgegeven op de tweede dag van COP14.. Wel...., om aan die verklaring te komen, is een hell of a job’’. Ik ben al twee dagen bezig om die te krijgen. Ik heb Marlon Hoessein – degene die die verklaring heeft voorgelezen - wel al ontmoet en gevraagd, maar hij moest eerst aan zijn hoofd van de delegatie vragen of hij mij die verklaring mocht geven. Natuurlijk heb ik hem niet meer ontmoet en het kost mij uren van mijn waardevolle tijd om hem te lopen zoeken om weer te vragen. Irritant! Overal, van iedereen en van elke delegatie krijg ik direkt alle informatie. Maar van Suriname? Mijn God mang! Het is zo moeilijk om dan een artikel over Suriname op de COP te schrijven voor het Surinaams publiek. Internationaal is geen probleem.

Ontmoeting

Heel leuk vond ik het een Surinaams-Nederlandse militair te ontmoeten bij de Security Forces. Wendel Abagie is zijn naam. Hij woont al 29 jaar in Nederland en is aangesloten bij de Special Forces van de lucht mobiele brigadie. Aangezien Nederland participeert in het veiligheidssysteem van COP14 is hij geselecteerd om hier te helpen. Wij hebben nog een beetje kunnen kletsen met elkaar.

Veel Informatie

Er gebeurd zoveel tegelijkertijd hier bij de COP14. Er zijn vele zijdelingse gebeutenissen van maatschappeliljke groeperingen en NGO’s. Tentoonstellingen, persconferenties, demonstraties etc. Het gebouw waarin de COP wordt gehouden is kolossaal en telkens als ik specifieke informatie nodig heb of een persconferentie wil bezoeken moet ik lange afstanden afleggen en vele traptreden oplopen, voordat ik ben waar ik wil zijn. Ik denk dat ik aan het einde van die COP enkele kilo’s ben afgevallen. Er zijn tientallen vergaderzalen waar delegatieleden zich terug trekken in werkgroepen om bepaalde issues in klein verband te bespreken, alvorens ze naar de algemene vergaderzaal gaan voor een verklaring.

De issues gaan over: mitigation, adaptation, REDD, emissievermindering, bosbouw, lange termijn samenwerkingsacties, fossiele brandstoffen, adaptatie fonds, technologische overdracht en financiering) Er is zoveel informatie op papier dat ik niet alles wil hebben, want ik ga die toch niet met mij mee kunnen nemen naar Suriname. Aangezien de Surinaamse delegatie samenwerkt met SIDS en G77 en China, richt ik mij op die groepen.

Er wordt ook behoorlijk politiek gespeeld in de COP. Een volgende keer geef ik een voorbeeld hiervan. In elk geval heb ik van Hoessein geleerd mij niet te focussen op het feit, dat Suriname een heleboel bos heeft en dat wij onze bossen langer dan vijftig jaar duurzaam hebben beheerd – zoals de president dat zegt op VN-conferenties-, dus betaling willen hebben voor bosbehoud. Men zou mij immers kunnen zeggen dat wij een kleine bevolking hebben, dus natuurlijk nog een heleboel bos over hebben.

Geen opmerkingen: